dianaopsabbatical.reismee.nl

Eindelijk weer een update

Eindelijk weer een blogje uit het verre Oeganda! Jullie zullen wel begrijpen dat ik het hier ontzettend naar mijn zin heb. Amper tijd om even een blog te schrijven. Vlak na mijn laatste blog ben ik met Karlijn (een andere vrijwilliger en inmiddels mijn maatje) naar een school geweest waar tandartsen uit Nederland langs kwamen om zo’n 50 kinderen te zien. Deze 50 kinderen kwamen vanuit een ander dorp met 2 busjes naar deze school om hier hun tanden te laten trekken. Karlijn en ik waren hierbij aanwezig om te assisteren. Het was allemaal heel goed geregeld. De kinderen kregen eerst een verdoving, die moest even inwerken en vervolgens door naar de stoel om hun tand(en) te laten trekken. Ik hield handjes vast en moest tranen drogen en bracht de kinderen daarna weer naar buiten. Het was leuk om te zien dat eigenlijk juist de jongste kinderen er het beste mee om gingen. Heel leuk om dit zo eens mee te maken en die tandartsen allemaal zo aan het werk te zien. Wat een ontzettend goed initiatief!

In het babieshome loopt het allemaal goed. De kinderen kennen mij inmiddels en vinden het vooral leuk om met z’n allen tegelijk mijn naam te roepen als ik binnen kom of als ik ze naar bed breng. Wanneer de oudste naar bed gaan geven ze allemaal een high-five dan de vuisten tegen elkaar en daarna een knuffel. Het is altijd zo schattig! Ik moet echt m’n best doen om me niet te veel te gaan hechten aan de kids. De hele dag in het babieshome hangen doe ik niet. Op dinsdag en donderdagochtend gaan we meestal zwemmen met de kinderen. De ene dag met alle oudste kinderen en de andere dag met de gehandicapten. Eigenlijk vinden alle kinderen het super leuk en zo komen ze nog eens buiten de deur. Samen met Karlijn nemen we zo af en toe ook eens wat kinderen mee uit. We regelen dan een bodaboda (een brommer) en dan gaan we met de kinderen naar Mainstreet om ergens een lekker drankje te drinken en een lekker patatje of taartje te eten. Vorige week hebben we Emanuel meegenomen om schoenen te kopen. Hij is een jaar of 8 en heeft een verstandelijke beperking. Eerst lekker ergens iets gedronken en toen op pad voor schoenen. We zijn goed geslaagd bij Soul Hope. Zij maken schoenen van autobanden en oude spijkerbroeken. Afgelopen woensdag ben ik met een ander gehandicapt kindje Doreen naar een ziekenhuis geweest in Entebbe (3 uur rijden). Dit is een speciaal ziekenhuis voor kinderen met een lichamelijk handicap. Doreen kan namelijk niet zelf lopen. Zij is in de gevangenis geboren en heeft daar zo’n 2 jaar gewoond bij haar moeder maar haar moeder komt nooit meer vrij. Er is nooit echt goed gekeken wat zij nou precies heeft omdat er geen geld is om met deze kinderen naar het ziekenhuis te gaan. Aangezien mijn lieve collega’s wat geld hebben ingezameld vlak voor mijn vertrek heb ik hier een gedeelte van gebruikt om dit te bekostigen. Doreen heeft al eerder in het gips gezeten om haar benen recht te krijgen maar daarna zijn er geen oefeningen meer met haar gedaan. Nu moet Doreen opnieuw met haar benen in het gips en daarna moeten er elke dag oefeningen met haar worden gedaan. De auntie die Doreen verzorgd was mee naar het ziekenhuis dus zij weet nu precies wat er gedaan moet worden. Als zij de oefeningen blijft doen met Doreen ben ik van overtuigd dat Doreen met een aantal maanden gewoon kan lopen. Zij is nu 4 jaar dus nu kan het nog.

Gisteren ben ik met 2 andere vrijwilligers naar de Village geweest waar de oorsprong ligt van het babieshome Arise and Shine. Dat is echt een belevenis op zich want er is echt helemaal niets. Er is een school waar de kinderen uit de omgeving les krijgen en 2 maaltijden per dag. Voor alle kinderen was het ook leuk dat wij langs kwamen want de laatste bezoekers waren er een maand geleden. De docenten slapen ook in hutjes naast de school en gaan alleen tijdens de schoolvakanties terug naar huis. Je kunt je eigenlijk niet voorstellen dat mensen zo nog kunnen leven. Er is geen elektra, stromend water en riolering. Echt helemaal back to basic.

In mijn vrije tijd ben ik lekker op pad. Het is eigenlijk elke dag mooi weer maar het regent ook wel vaak omdat het nu het regenseizoen is. Gelukkig vallen de buien vaak ’s nachts dus hebben we er niet zoveel last van. Vaak gaan we gezellig ergens wat drinken met een paar vrijwilligers of met mensen die ik hier heb ontmoet. Er is altijd wel iets te doen in Jinja. Je kunt altijd wel ergens naar een bar en je leert snel mensen kennen. Iedereen is erg vriendelijk en open. Leuk dat wanneer je uit gaat alle jongens ook lekker op de dansvloer staan en de heupen los gooien. Kunnen de kerels in NL nog wel wat van leren hahaha!

Morgen ga ik met 2 andere vrijwilligers naar Queen’s Elisabeth. Dit is een groot natuurpark waar we een safari gaan doen. We overnachten in een tent en daar kijk ik erg naar uit! Overnachten in de natuur tussen de dieren lijkt me echt geweldig (en ook erg spannend natuurlijk)! Het is een lange rit van zo’n 8 uur rijden maar dat best wel te doen. Er is hier onderweg altijd zoveel te zien. Het is een prachtig landschap met ontzettend veel groen. En ach, een tukkie doen in de auto kan ook geen kwaad toch?

Ik heb hier zo ontzettend naar mijn zin dat ik mijn verblijf hier heb verlengd. Ik vertrek pas op 27 december naar Kenia ipv 4 december. Nog ruim een maandje te gaan dus!! Ontzettend leuk dat jullie van die lieve reacties hebben achter gelaten op mijn vorige blog. Ik kan niet overal op reageren maar heb zeker alles gelezen. Ik hoop dat jullie dit verhaaltje ook weer met plezier hebben gelezen. Nu snel mijn tas inpakken voor de komende dagen. Vanavond hebben we een afscheidsetentje van Karlijn want zij vliegt morgen weer naar NL. Wat zal ik haar gaan missen….

Voor iedereen een hele dikke knuffel daar in verre en koude Nederland en tot blogs!!

Reacties

Reacties

annelies

wat een mooi verslag! En wat geweldig dat Doreen, dankzij jouw financiële bijdrage, binnen afzienbare tijd weer kan lopen! Dat zal je veel voldoening geven, heel veel liefs en fijne avond met Karlijn gewenst!

Yvon

Ongelofelijk wat je allemaal meemaakt! Kan me goed inleven wat dit je doet, en dat Doreen straks weer kan lopen, fantastisch. Veel plezier vanavond met Karlijn en ik kijk uit naar je volgende blog. Lieve groeten, X

Tim

Wat vaker schrijven Daan en wat is er mis met mijn heupen?

Bartha

Meer schrijven, Diana, het is zo leuk te lezen hoe je leeft daar, wat je ziet, doet, bedenkt en ervaart. Veel liefs

Eric

he Diana, wat een indrukwekkend verhaal, trots op je, en als je de tijd kan vinden, inderdaad meer schrijven. Mooie verhalen van je. x

Francien

Mooi en aandoenlijk verhaal Diane maar vooral ook heel
positief, de blijheid van de kinderen klinkt uit je verslag Begrijp dat het moeilijk afscheid nemen is van deze lokatie
Nu je hebt nog een maandje respijt,daar maar van genieten.

Warme groeten van Francien

Linda

Diaan, echt respect voor je! En wat een bijzondere ervaringen doe je op, heel waardevol. En dankzij jouw inzet krijgen ook de kids daar een positieve boost. Heel veel plezier nog xxx

Thamara

He lieverd,

wat onwijs goed dat je het grietje hebt kunnen helpen met leren lopen. Super zeg. Dat je je periode verlengd zegt mij meer dan genoeg :-). Geniet er nog meer en nog langer van.
Veel Liefs,
Thamara

Liesbeth

Grote Lieverd wat kan ik hier nu nog aan toevoegen??????Je verhaal maakt veel los, bij ons, de lezers en mogelijk ook dat diverse heupen hier wat soepeler getraind gaan worden om je hier in de toekomst warm te verwelkomen. Terugkomen, pardon nog lang niet. Begrijpelijk dat je je verblijf hebt verlengd en daar zal iedereen blij mee zijn! nog vele vele mooie dagen - Lies P.

Angelique

Lieverd..wat een bijzondere dingen maak jij mee. Zoveel mooie en soms trieste momenten waar jij je midden in bevindt. Logisch dat je je gaat hechten als je omringt wordt door zulke lieve kindjes. Fijn dat je de mogelijkheid hebt om langer te blijven schat dus geniet nog maar flink van alle avonturen en hopelijk is er alweer een nieuw maatje onderweg!
Heel veel liefs van Ons

Esther

geef de kids een dikke knuffel :)
Ben je nog wel even mee bezig!
X Es

Valentina.

Hoi Diana,

Het is erg leuk om je verhalen te lezen!!! Wat ben je goed bezig! Dank je van het delen van je ervaringen en avonturen. Het is heel duidelijk hoeveel je je van geniet!

Een warme knuffel,
Valentina.

Marsan

He wat heerlijk weer zo'n lang verhaal...aan de foto's ook op FB te zien heb je het behoorlijk na je zin en nu al je maand verlengt toppie hoor....we wensen je veel plezier en tot het volgende blog.....dikke knuf uit koude amsterdam

Majda

Super leuk om te lezen! En wat maak jij toch een geweldige dingen mee. Heel veel succes en veel plezier natuurlijk!!

Groetjes vanuit Amsterdam

Manon

Lieve Daan,

Je weet het, ik heb geen facebook, app, twitter, skype en de hele reutemeteut. Alleen mail ( lange mail verstuurd aan je )en rooksignalen zijn mijn middelen om iets van me te laten horen. Ik hoor om me heen dat het erg goed met je gaat en dat je het er fantastisch hebt. Je hebt duidelijk je nieuwe jaarlijkse vakantiebestemming gevonden! Dag wijfie! Liefs, Manon XXX

Dick

Goed bezig Diana. Wat goed dat mede door jou Doreen weer een kans krijgt om te leren lopen. Het is wel een heel andere wereld daar. Zonder elektra, stromend water en riolering, schoenen van autobanden maken, wat inventief. Gelukkig kun je nog op de bodaboda springen om een patatje of taartje te halen.
groetjes, Dick

Karen

Hoi Diana,
Leuk om je verhalen te lezen, maar wordt het niet weer eens tijd voor een update? Volgens mij heb je een hoop te vertellen.
Dikke kuzzzzzz

Francien

Helliotski Diana,

Volledig met bovenstaande spreekster eens, het wordt inderdaad tijd voor een update,maar anderzijds je bent ook nog niet zo lang op deze bestemming.
Dus eerst opladen.Tenslotte is het voor een slak en een haas op dezelfde tijd oudejaarsavond.Wij vernemen van je.
Warme groeten van Francien

{{ reactie.poster_name }}

Reageer

Laat een reactie achter!

De volgende fout is opgetreden
  • {{ error }}
{{ reactieForm.errorMessage }}
Je reactie is opgeslagen!

Deze reis is mede mogelijk gemaakt door:

Travel4Change